สวัสดิการพนักงานและการจัดประเภท

1.ผลประโยชน์ที่เงินได้พึงประเมิน

2.รายการหักก่อนเงินได้ กระทบเงินได้พึงประเมิน

3.รายการหัก ไม่กระทบเงินได้พึงประเมิน

4.รายการเพิ่ม ไม่กระทบเงินได้พึงประเมิน

รายได้ที่พนักงานได้รับ ให้พิจารณาว่าเป็นผลประโยชน์เพิ่มหรือไม่ ถ้าเป็นผลประโยชน์เพิ่มโดยปกติจะถือว่าเป็นเงินได้พึงประเมินของพนักงาน

เงินค่าจ้างตอบแทนการทำงานปกติ เช่น เงินเดือน ค่าครองชีพ ค่าวิชาชีพ เงินตำแหน่ง ค่าใบอนุญาต เบี้ยเลียงรายเดือน

เงินจูงใจเพิ่มประสิทธิภาพ เช่น โบนัส ค่าล่วงเวลา เบี้ยขยัน เงินรางวัลการขาย ค่านายหน้า

เงินสวัสดิการอื่น ๆ เช่น ค่าเดินทางที่พักแบบเหมาจ่าย ค่าน้ำมันแบบเหมาจ่าย ค่าเสื่อมสภาพรถแบบเหมาจ่าย เงินทุนการศึกษาแก่บุตรพนักงาน

นอกจากนี้มีสวัสดิการที่ไม่ได้เป็นตัวเงิน เช่น ทำประกันชีวิตให้   อาหารและเครื่องดื่ม ที่พักนายจ้างให้อยู่ฟรี  พาไปเที่ยวตปท. ของขวัญปีใหม่   รางวัล ซึ่งหากมีสวัสดิการดังกล่าวให้แก่พนักงานจะต้องประเมินมูลค่าและรวมเป็นเงินได้พึงประเมินของพนักงานแต่ละคนด้วย

1.เป็นเงินที่นายจ้างจ่ายให้ลูกจ้าง

2.จ่ายเพื่อเป็นค่าตอบแทนการทำงานในวันเวลาปกติ

เงินที่พนักงานได้รับบางรายการไม่ถือเป็นเงินได้พึงประเมินของพนักงาน เนื่องจากไม่ถือเป็นประโยชน์เพิ่ม  ตัวอย่างเช่น

เงินเพิ่มไม่ถือเป็นเงินได้         ค่าเบี้ยเลี้ยงเดินทาง(ไม่เกินกว่าอัตราที่กฎหมายกำหนด) ค่าที่พักเดินทางไปต่างจังหวัด(ตามจริง) ค่าใช้จ่ายเดินทางไปต่างจังหวัด(ตามจริง) ค่าน้ำมันรถ(ตามจริง) ค่ารถยนต์ส่วนตัวมาใช้ในกิจการ ค่ารักษาพยาบาล ค่าอบรมสัมมนา ค่าเครื่องแบบพนักงาน(ไม่เกิน 2 ชุด เสื้อนอกไม่เกิน 1 ชุด) เงินทุนการศึกษาพนักงาน(ใช้ทุนภายหลัง) เงินช่วยค่าแต่งงาน งานบวช งานศพ 

สวัสดิการที่ไม่เป็นตัวเงินให้พนักงานได้ ไม่ถือเป็นเงินได้ เช่น เครื่องแบบพนักงาน(ไม่เกิน 2 ชุด เสื้อนอกไม่เกิน 1 ชุด) ทำประกันวินาศภัยหมู่ จัดสัมมนาต่างจังหวัด จัดหาที่พักให้แก่พนักงานที่ทำงานดึก รถประจำตำแหน่ง ดูงานต่างประเทศ(มีหลักฐานตามจริง) ของขวัญวันเกิด

เมื่อกิจการได้ให้สวัสดิการพนักงาน สิ่งที่ควรคำนึงคือเป็นรายจ่ายของกิจการได้หรือไม่ สิ่งที่นักบัญชีควรแจ้งกลับไปยังเจ้าของกิจการคือรายจ่ายใดบ้างที่อาจเป็นประเด็น อาจจะโดนประเมินว่าเป็นรายจ่ายต้องห้าม โดยพิจารณาได้ตามลักษณะคือเป็นรายจ่ายที่ไม่มีระเบียบ ให้เท่าไหร่ไม่มีข้อกำหนด เลือกให้เฉพาะคน เช่น กรรมการ/พนักงานบางคน หรือเป็นรายจ่ายที่ไม่เกี่ยวข้องกับกิจการ จ่ายแล้วไม่ก่อให้เกิดประโยชน์กับกิจการ ซึ่งหากกิจการจัดทำระเบียบ ประกาศ หรือข้อกำหนดเกี่ยวกับสวัสดิการพนักงานว่ามีข้อกำหนดอย่างไร เพื่อประกาศใช้กับพนักงานทุกคน และรายจ่ายสวัสดิการนั้นเกี่ยวข้องกับกิจการ รายจ่ายนั้นจะบันทึกเป็นรายจ่ายของกิจการได้ไม่ต้องห้าม

แต่ก็มีสวัสดิการที่มีเป็นลักษณะเป็นรายจ่ายส่วนตัว แม้มีระเบียบแต่ก็อาจจะถูกตีความว่าเป็นรายจ่ายต้องห้าม เช่น ค่าเบี้ยประกันภัยรถยนต์ส่วนตัว ค่าซ่อมรถยนต์ส่วนตัว ค่าโทรศัพท์ส่วนตัว ค่าสมาชิกสปอร์ตคลับ เนื่องจากเป็นการยากที่จะแบ่งแยกว่าใช้ประโยขน์กับกิจการเท่านั้น ไม่ได้ใช้ประโยชน์ส่วนตัว